|
Od 1900 r. dyscyplina olimpijska. Na całym świecie w 2009
roku w rozgrywkach udział brało 265 milionów zawodniczek i zawodników,
oraz 5 milionów sędziów należących do 206 lokalnych związków zrzeszonych
w FIFA. W meczach piłkarskich uczestniczą dwie rywalizujące ze sobą
drużyny. Celem gry jest umieszczenie piłki w bramce przeciwnika.
Zwycięża drużyna, która w regulaminowym czasie gry (dwie połowy po 45
minut każda w rozgrywkach seniorów) zdobędzie więcej bramek. Mecze
piłkarskie odbywają się na prostokątnym, pokrytym murawą boisku.
Rozmiary boiska to 45 do 90 m szerokości i długości od 90 do 120 m, lecz
boisko nie może być kwadratowe. Od 14 marca 2008 roku każde nowe boisko
powinno mieć 105 metrów długości i 68 metrów szerokości. Decyzję tę
przyjął Komitet Wykonawczy FIFA na podstawie przepisów opracowanych
przez IFAB instytucję odpowiedzialną za Przepisy Gry w Piłkę Nożną.
Drużyna piłkarska składa się z 11 zawodników (aby zespół został
dopuszczony do meczu musi być ich co najmniej 7) i zazwyczaj 7
rezerwowych (w finałach Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy – 12).
Wśród graczy wyróżniamy bramkarza i graczy z pola: obrońców, pomocników
i napastników. Podział graczy z pola na pozycje jest czysto umowny, w
aktualnie stosowanych strategiach gry często następuje podczas meczu
płynna wymiana między nimi. Bramkarz jest jedynym zawodnikiem, który
może dotykać i łapać piłkę rękami w czasie gry, jednak zgodnie z
przepisami może to mieć miejsce jedynie we własnym polu karnym. W
przypadku rozmyślnego zagrania piłki ręką przez bramkarza poza własnym
polem karnym, jego drużyna zostaje ukarana rzutem wolnym bezpośrednim,
tak samo jak w przypadku pozostałych zawodników. Wbrew powszechnie
panującej opinii, ukaranie bramkarza za rozmyślne zagranie piłki ręką w
czasie gry poza własnym polem karnym karą indywidualną w postaci żółtej
lub czerwonej kartki, może mieć miejsce jedynie w ściśle określonych w
Przepisach Gry sytuacjach. Bramkarzowi nie wolno zagrywać piłki ręką po
podaniu jej do niego przez współpartnera z wrzutu oraz po podaniu od
współpartnera nogą (a konkretnie jej częścią poniżej kolana), jednak
jeśli intencją zawodnika z drużyny nie było podanie piłki do bramkarza a
wynikło to z przypadku, w takiej sytuacji bramkarz może zagrywać ręką,
nieważne, którą częścią ciała zagrał współpartner.
Typowa gra piłkarska polega na utrzymywaniu się w posiadaniu piłki tak,
aby nie weszła ona w posiadanie przeciwnika, na podaniach piłki nogą lub
głową (nie ręką) do partnera z zespołu, a następnie kopnięciu jej do
bramki przeciwnika. Kontakt fizyczny między graczami zasadniczo jest
niedozwolony. Zawodnicy, którzy nie są w posiadaniu piłki, starają się
przemieszczać po boisku, próbując znaleźć się w pozycjach ułatwiających
wymianę piłki pomiędzy graczami swojego zespołu, a jednocześnie
utrudniających grę przeciwnikowi.
Piłka nożna jest jedną z szybciej prowadzonych gier. Piłka jest poza grą
po opuszczeniu przez nią całym obwodem boiska lub po przerwaniu gry
gwizdkiem przez sędziego. Warto przy tym zauważyć, że inaczej niż np. w
piłce ręcznej zegar nie jest zatrzymywany, a czas spotkania dalej
płynie. Piłka jest wprowadzana do gry w sposób ściśle określony w
Przepisach Gry, który zależy od powodu, dla którego znalazła się poza
grą. |